Czym jest wina w rozpadzie pożycia małżeńskiego?
Wina w rozpadzie pożycia małżeńskiego stanowi z jednej strony naruszenie obowiązków małżeńskich wskazanych w ustawie lub też wynikających z zasad współżycia społecznego, a z drugiej strony polega na nagannej ocenie zachowania małżonka. Oba te elementy muszą wystąpić łącznie. Sąd rozwiązując przez rozwód małżeństwo, każdorazowo wskazuje, czy i który z małżonków ponosi winę za rozkład pożycia małżeńskiego. Jedynie w sytuacji, gdy małżonkowie zgodnie wnoszą o rozwiązanie małżeństwa bez orzekania o winie, sąd zaniecha wskazywania zawinienia. W takim przypadku następują skutki, jakby żaden z małżonków nie ponosił odpowiedzialności za rozpad związku. Niemniej, gdy brak jest wspólnego stanowiska stron w zakresie odstąpienia od badania winy, Sąd ustali, który z małżonków ponosi winę.
Czy w polskim prawie istnieje pojęcie stopniowania winy małżonków w rozpadzie pożycia małżeńskiego i dlaczego to jest ważne?
Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy nie wprowadza stopniowania winy małżonków na winę mniejszą i winę większą. Każdy z małżonków, który przyczynił się do rozpadu pożycia choćby w małym stopniu, jest małżonkiem współwinnym. Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego „mniejszy udział” jednego z małżonków w spowodowaniu i utrwaleniu rozkładu pożycia małżeńskiego nie wyłącza jego współwiny (wyrok SN z 22 września 1997 r., II CKN 329/97). Obojętne zatem pozostaje to, w jakim stopniu każdy z małżonków przyczynił się do rozpadu związku małżeńskiego. Małżonek, który swoim zachowaniem lub zaniechaniem zawinił powstaniu jednej z kilku przyczyn rozkładu pożycia małżeńskiego, staje się współwinny, choćby nawet drugi współmałżonek dopuścił się wielu, zdecydowanie cięższych przewinień. Sąd uznając obu małżonków za winnych rozkładu pożycia małżeńskiego, rozwiąże małżeństwo z winy obu stron, choćby stało to w sprzeczności z logiką i poczuciem sprawiedliwości.
Niekiedy zrozumienie tej kwestii bywa trudne, szczególnie w przypadku, gdy w grę wchodzą emocje i poczucie doznania krzywdy ze strony małżonka. Nawet zdrada, której dopuścił się partner nie zawsze świadczy o tym, że staje się on automatycznie osobą wyłącznie winną za rozkład pożycia. Jeśli okaże się, że poza zdradą do rozpadu pożycia przyczyniło się również – nawet w niewielkim stopniu – zachowanie zdradzonego małżonka, to małżonek, który dopuścił się zdrady nie może być uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia
Podsumowując, przy orzekaniu rozwodu z winy obojga małżonków sąd nie stopniuje zawinienia każdego z nich. Do przypisania winy wystarczy takie zachowanie strony, które zasługuje na negatywną ocenę i przyczyniło się do rozkładu pożycia małżeńskiego. Powyższe występuje nawet w sytuacji, gdy stopień zawinienia jednego z małżonków był zdecydowanie niższy niż stopień zawinienia drugiego z nich.
Jeśli jesteś zainteresowany uzyskaniem pomocy prawnej w takiej lub podobnej sprawie, skontaktuj się z nami pod numerem telefonu: 505 560 480 lub adresem e-mail: sekretariat@kancelariamosor.pl.
